弟子规拼音版(共6页).docx

精选优质文档-倾情为你奉上zngxù总叙dìzgushèngrénxùnshuxiàotìcìjnxìn弟子规，圣人训。首孝悌，次谨信。fànàizhòngérqnrényuyúlìzéxuéwén泛爱众，而亲仁。有余力，则学文。rùzéxiào入则孝fùmhyìngwùhunfùmmìngxíngwùln父母呼，应勿缓。父母命，行勿懒。fùmjiàoxjìngtngfùmzéxshùnchéng父母教，须敬听。父母责，须顺承。dngzéwnxiàzéqìngchénzéxnghnzédìng冬则温，夏则凊。晨则省，昏则定。chbìgàofnbìmiànjyuchángyèwúbiàn出必告，反必面。居有常，业无变。shìsuxiowùshànwéigushànwéizdàoku事虽小，勿擅为。苟擅为，子道亏。wùsuxiowùscángguscángqnxnshng物虽小，勿私藏。苟私藏，亲心伤。qnsuhàolìwèijùqnsuwùjnwèiqù亲所好，力为具。亲所恶，谨为去。shnyushngyíqnyudéyushngyíqnxi身有伤，贻亲忧。德有伤，贻亲羞。qnàiwxiàohénánqnzngwxiàofngxián亲爱我，孝何难。亲憎我，孝方贤。qnyuguòjiànshgngyíwúsèróuwúshng亲有过，谏使更。怡吾色，柔吾声。jiànbúrùyuèfùjiànháoqìsuítàwúyuàn谏不入，悦复谏。号泣随，挞无怨。qnyujíyàoxinchángzhòuyèshìbùlíchuáng亲有疾，药先尝。昼夜侍，不离床。sngsnniánchángbiyèjchùbiànjiròujué丧三年，常悲咽。居处变，酒肉绝。sngjìnljìjìnchéngshìszhrúshìshng丧尽礼，祭尽诚。事死者，如事生。chzétì出则悌xingdàoyudìdàogngxingdìmùxiàozàizhng兄道友，弟道恭。兄弟睦，孝在中。cáiwùqngyuànhéshngyányrnfènzìmn财物轻，怨何生。言语忍，忿自泯。huòynshíhuòzuòzuzhngzhxinyòuzhhòu或饮食，或坐走。长者先，幼者后。zhnghrénjídàijiàorénbùzàijjídào长呼人，即代叫。人不在，已即到。chngznzhngwùhmíngduìznzhngwùxiànnéng称尊长，勿呼名。对尊长，勿见能。lùyùzhngjíqyzhngwúyántuìgnglì路遇长，疾趋揖。长无言，退恭立。qíxiàmchéngxiàjguòyóudàibibùyú骑下马，乘下车。过犹待，百步余。zhngzhlìyòuwùzuòzhngzhzuòmìngnizuò长者立，幼勿坐。长者坐，命乃坐。znzhngqiánshngyàoddbùwénquèfiyí尊长前，声要低。低不闻，却非宜。jìnbìqtuìbìchíwènqduìshìwùyí进必趋，退必迟。问起对，视勿移。shìzhfùrúshìfùshìzhxingrúshìxing事诸父，如事父。事诸兄，如事兄。jn谨zhoqzoyèmiánchíloyìzhìxcshí朝起早，夜眠迟。老易至，惜此时。chénbìguànjinshùkubiànniàohuízhéjìngshu晨必盥，兼漱口。便尿回，辄净手。gunbìzhèngnibìjiéwàyljùjnqiè冠必正，纽必结。袜与履，俱紧切。zhìgunfúyudìngwèiwùluàndùnzhìwhuì置冠服，有定位。勿乱顿，致污秽。yguìjiébúguìhuáshàngxúnfènxiàchènji衣贵洁，不贵华。上循分，下称家。duìynshíwùjinzéshíshìkwùguòzé对饮食，勿拣择。食适可，勿过则。niánfngshàowùynjiynjizuìzuìwéichu年方少，勿饮酒。饮酒醉，最为丑。bùcngrónglìdunzhèngyshnyuánbàigngjìng步从容，立端正。揖深圆，拜恭敬。wùjiànyùwùbywùjjùwùyáobì勿践阈，勿跛倚。勿箕踞，勿摇髀。hunjiliánwùyushngkunzhunwnwùchùléng缓揭帘，勿有声。宽转弯，勿触棱。zhíxqìrúzhíyíngrùxshìrúyurén执虚器，如执盈。入虚室，如有人。shìwùmángmángducuòwùwèinánwùqnglüè事勿忙，忙多错。勿畏难，勿轻略。dòunàochngjuéwùjìnxiépìshìjuéwùwèn斗闹场，绝勿近。邪僻事，绝勿问。jingrùménwènshúcúnjingshàngtángshngbìyáng将入门，问孰存。将上堂，声必扬。rénwènshuíduìymíngwúywbùfnmíng人问谁，对以名。吾与我，不分明。yòngrénwùxmíngqiútngbùwènjíwéitu用人物，须明求。倘不问，即为偷。jièrénwùjíshíhuánrénjièwùyuwùqin借人物，及时还。人借物，有勿悭。xìn信fánchyánxìnwéixinzhàywàngxkyn凡出言，信为先。诈与妄，奚可焉。huàshudubùrúshowéiqíshìwùnìngqio话说多，不如少。惟其是，勿佞巧。jinqioyhuìwcíshìjngqìqièjièzh奸巧语，秽污词。市井气，切戒之。jiànwèizhnwùqngyánzhwèidìwùqngchuán见未真，勿轻言。知未的，勿轻传。shìfiyíwùqngnuòguqngnuòjìntuìcuò事非宜，勿轻诺。苟轻诺，进退错。fándàozìzhòngqishwùjíjíwùmóhu凡道字，重且舒。勿急疾，勿模糊。bshuchángcshudunbùgunjmòxiángun彼说长，此说短。不关己，莫闲管。jiànrénshànjísqízòngqùyunyjiànj见人善，即思齐。纵去远，以渐跻。jiànrénèjínèixngyuzégiwújijng见人恶，即内省。有则改，无加警。wéidéxuéwéicáiyìbùrúréndngzìlì唯德学，唯才艺。不如人，当自砺。ruòyfúruòynshíbùrúrénwùshngq若衣服，若饮食。不如人，勿生戚。wénguònùwényùlèsnyuláiyìyuquè闻过怒，闻誉乐。损友来，益友却。wényùkngwénguòxnzhíliàngshìjiànxingqn闻誉恐，闻过欣。直谅士，渐相亲。wúxnfimíngwéicuòyuxnfimíngwéiè无心非，名为错。有心非，名为恶。guònénggiguyúwútngynshìzngyìg过能改，归于无。倘掩饰，增一辜。fànàizhòng泛爱众fánshìrénjixàitintóngfùdìtóngzài凡是人，皆须爱。天同覆，地同载。xìnggozhmíngzìgorénsuzhòngfimàogo行高者，名自高。人所重，非貌高。cáidàzhwàngzìdàrénsufúfiyándà才大者，望自大。人所服，非言大。yyunéngwùzìsrényunéngwùqngz己有能，勿自私。人有能，勿轻訾。wùchnfùwùjiopínwùyàngùwùxxn勿谄富，勿骄贫。勿厌故，勿喜新。rénbùxiánwùshìjiorénbùnwùhuàro人不闲，勿事搅。人不安，勿话扰。rényudunqièmòjirényusqièmòshu人有短，切莫揭。人有私，切莫说。dàorénshànjíshìshànrénzhzhyùsmin道人善，即是善。人知之，愈思勉。yángrénèjìshìèjízhshènhuòqizuò扬人恶，即是恶。疾之甚，祸且作。shànxingquàndéjijiànguòbùgudàolingku善相劝，德皆建。过不规，道两亏。fánqyguìfnxioyyíduqyísho凡取与，贵分晓。与宜多，取宜少。jingjirénxinwènjjbúyùjísùy将加人，先问己。己不欲，即速已。nyùbàoyuànyùwàngbàoyuàndunbàoncháng恩欲报，怨欲忘。抱怨短，报恩长。dàibìpúshnguìdunsuguìduncíérkun待婢仆，身贵端。虽贵端，慈而宽。shìfúrénxnbùránlfúrénfngwúyán势服人，心不然。理服人，方无言。qnrén亲仁tóngshìrénlèibùqíliúsúzhòngrénzhx同是人，类不齐。流俗众，仁者希。gurénzhrénduwèiyánbúhuìsèbúmèi果仁者，人多畏。言不讳，色不媚。néngqnrénwúxiànhodérìjìnguòrìsho能亲仁，无限好。德日进，过日少。bùqnrénwúxiànhàixiorénjìnbishìhuài不亲仁，无限害。小人进，百事坏。yúlìxuéwén余力学文búlìxíngdànxuéwénzhngfúhuáchénghérén不力行，但学文。长浮华，成何人。dànlìxíngbùxuéwénrènjjiànmèilzhn但力行，不学文。任己见，昧理真。dúshfyusndàoxnynkuxìnjiyào读书法，有三到。心眼口，信皆要。fngdúcwùmùbcwèizhngbwùq方读此，勿慕彼。此未终，彼勿起。kunwéixiànjnyònggnggngfdàozhìsètng宽为限，紧用功。工夫到，滞塞通。xnyuyísuízhájìjiùrénwènqiúquèyì心有疑，随札记。就人问，求确义。fángshìqngqiángbìjìngjànjiébyànzhèng房室清，墙壁净。几案洁，笔砚正。mòmópinxnbùdunzìbújìngxnxinbìng墨磨偏，心不端。字不敬，心先病。lièdinjíyudìngchùdúkànbìhuányuánchù列典籍，有定处。读看毕，还原处。suyujíjuànshùqíyuquhuàijiùbzh虽有急，卷束齐。有缺坏，就补之。fishèngshbngwùshìbìcngmínghuàixnzhì非圣书，屏勿视。敝聪明，坏心志。wùzìbàowùzìqìshèngyxiánkxúnzhì勿自暴，勿自弃。圣与贤，可驯致。专心-专注-专业