最新1-9年级语文必背古诗文135篇.doc

精品资料1-9年级语文必背古诗文135篇.咏鹅(yngé)唐(táng)·骆宾王(jiàbnwáng)鹅(é)，鹅(é)，鹅(é)，曲项向天歌(qxiàngxiàngting)。白毛浮绿水(báimáofúlshu)，红掌拨清波(hóngzhngbqngb)。春晓(chnxio)唐(táng)·孟浩然(mènghàorán)春眠不觉晓(chnmiánbùjuéxio)，处处闻啼鸟(chùchùwéntínio)。夜来风雨声(yèláifngyshng)，花落知多少(huluòzhdusho)。静夜思(jìngyès)唐(táng)·李白(lbái)床前明月光(chuángqiánmíngyuègung)，疑是地上霜(yíshìdìshàngshung)。举头望明月(jtóuwàngmíngyuè)，低头思故乡(dtóusgùxing)。风(fng)唐(táng)·李(l)峤(qiáo)解(ji)落(luò)三(sn)秋(qi)叶(yè)， 能(néng)开(ki)二(èr)月(yuè)花(hu)。过(guò)江(jing)千(qin)尺(ch)浪(làng)，入(rù)竹(zhú)万(wàn)竿(gn)斜(xié)。江南(jingnán)江南可采莲(jingnánkcilián)，莲叶何田田(liányèhétiántián)。鱼戏莲叶间(yúxìliányèjin)。鱼戏莲叶东(yúxìliányèdng)，鱼戏莲叶西(yúxìliányèx)，鱼戏莲叶南(yúxìliányènán)，鱼戏莲叶北(yúxìliányèbi)。咏柳(yngli)唐(táng)·贺知章(hèzhzhng)碧玉妆成一树高(bìyùzhungchéngyshùgo)，万条垂下绿丝绦(wàntiáochuíxiàlsto)。不知细叶谁裁出(búzhxìyèshuícáich)，二月春风似剪刀(èryuèchnfngsìjindo)。长歌行(chánggxíng)青青园中葵(qngqngyuánzhngkuí)，朝露待日晞(zholùdàirìx)。阳春布德泽(yángchnbùdézé)，万物生光辉(wànwùshnggunghu)。常恐秋节至(chángkngqijiézhì)，焜黄华叶衰(knhuánghuáyèshui)。百川东到海(bichundngdàohi)，何时复西归(héshífùxgu)。少壮不努力(shàozhuàngbùnlì)，老大徒伤悲(lodàtúshngbi)。登鹳雀楼(dngguànquèlóu)唐(táng)·王之涣(wángzhhuàn)白日依山尽(báirìyshnjìn)，黄(huáng)河(hé)入(rù)海(hi)流(liú)。欲(yù)穷(qióng)千(qin)里(l)目(mù)，更(gèng)上(shàng)一(yì)层(céng)楼(lóu)。凉州词(liángzhucí)唐(táng)·王翰(wánghàn)葡萄美酒夜光杯(pútáomijiyègungbi)，欲饮琵琶马上催(yùynpípámshàngcu)。醉卧沙场君莫笑(zuìwòshchngjnmòxiào)，古来征战几人回(gláizhngzhànjrénhuí)？出塞(chsài)唐(táng)·王昌龄(wángchnglíng)秦时明月汉时关(qínshímíngyuèhànshígun)，万里长征人未还(wànlchángzhngrénwèihái)。但使龙城飞将在(dànshlóngchéngfijingzài)，不教胡马度阴山(bújiohúmdùynshn)。芙蓉楼送辛渐(fúrónglóusòngxnjiàn)唐(táng)·王昌龄(wángchnglíng)寒雨连江夜入吴(hányliánjingyèrùwú)，平明送客楚山孤(píngmíngsòngkèchshng)。洛阳亲友如相问(luòyángqnyurúxingwèn)，敕勒歌(chìlèg)敕勒川(chìlèchun)，阴山下(ynshnxià)。天似穹庐(tinshìqiónglú)，笼盖四野(lónggàisìy)。天苍苍(tincngcng)，野茫茫(ymángmáng)，风吹草低见牛羊(fngchucodjiànniúyáng)。回乡偶书(huíxingush)唐(táng)·贺知章(hèzhzhng)少小离家老大回(shoxiolíjilodàhuí)，乡音无改鬓毛衰(xingynwúgibìnmáoshui)。儿童相见不相识(értóngxingjiànbúxingshí)，笑问客从何处来(xiàowènkècónghéchùlái)。凉州词(liángzhucí)唐(táng)·王之涣(wángzhhuàn)黄河远上白云间(huánghéyunshàngbáiyúnjin)，一片孤城万仞山(yípiàngchéngwànrènshn)。羌笛何须怨杨柳(qingdíhéxyuànyángli)，春风不度玉门关(chnfngbùdùyùméngun)。鹿柴(lùchái)唐(táng)·王维(wángwéi)空山不见人(kngshnbújiànrén)，但闻人语响(dànwénrényxing)。返景人深林(fnjngrénshnlín)，复照青苔上(fùzhàoqngtishàng)。悯农(mnnóng)(其一(qíy)唐(táng)·李绅(lshn)春种一粒粟(chnzhngylìsù)，秋收万颗子(qishuwànkz)。四海无闲田(sìhiwúxiántián)，农夫犹饿死(nóngfyóuès)。悯农(mnnóng)(其二(qíèr)唐(táng)·李绅(lshn)锄禾日当午(chúhérìdngw)，汗滴禾下土(hàndhéxiàt)。谁知盘中餐(shuízhpánzhngcn)，粒粒皆辛苦(lìlìjixnk)。送元二使安西(sòngyuánèrshnx)唐(táng)·王维(wángwéi)渭城朝雨浥轻尘(wèichéngcháoyyàqngchén)，客舍青青柳色新(kèshèqngqnglisèxn)。劝君更尽一杯酒(quànjngèngjìnybiji)，西出阳关无故人(xchyánggunwúgùrén)。九月九日忆山东兄弟(jiyuèjirìyìshndngxingdì)唐(táng)·王维(wángwéi)独在异乡为异客(dúzàiyìxingwéiyìkè)，每逢佳节倍思亲(miféngjijiébèisqn)。遥知兄弟登高处(yáozhxingdìdnggochù)，遍插茱萸少一人(biànchzhyúshoyrén)。古朗月行(glngyuèháng)(节选(jiéxun)唐(táng)·李白(lbái)小时不识月(xioshíbúshíyuè)，呼作白玉盘(hzuòbáiyùpán)。又疑瑶台镜(yòuyíyáotáijìng)，飞在青云端(fizàiqngyúndun)。仙人垂两足(xinrénchuílingzú)，桂树何团团(guìshùhétuántuán)。白兔捣药成(báitùdoyàochéng)，问言与谁餐(wènyányshuícn)。望庐山瀑布(wànglúshnpùbù)唐(táng)·李白(lbái)日照香炉生紫烟(rìzhàoxinglúshngzyn)，遥看瀑布挂前川(yáokànpùbùguàqiánchun)。飞流直下三千尺(filiúzhíxiàsnqinch)，疑是银河落九天(yíshìyínhéluòjitin)。赠汪伦(zèngwnglún)唐(táng)·李白(lbái)李白乘舟将欲行(lbáichéngzhujingyùháng)，忽闻岸上踏歌声(hwénànshàngtàgshng)。桃花潭水深千尺(táohutánshushnqinch)，不及汪伦送我情(bùjíwnglúnsòngwqíng)。春夜喜雨(chnyèxy)唐(táng)·杜甫(dùf)好雨知时节(hoyzhshíjié)，当春乃发生(dngchnnifshng)。随风潜入夜(suífngqiánrùyè)，润物细无声(rùnwùxìwúshng)。野径云俱黑(yjìngyúnjùhi)，江船火独明(jingchuánhudúmíng)。晓看红湿处(xiokànhóngshchù)，花重锦官城(huzhòngjngunchéng)。绝句(juéjù)唐(táng)·杜甫(dùf)迟日江山丽(chírìjingshnlì)，春风花草香(chnfnghucoxing)。泥融飞燕子(níróngfiyànzi)，沙暖睡鸳鸯(shnunshuìyunyng)。黄鹳楼送孟浩然之广陵(huángguànlóusòngmènghàoránzh)唐(táng)·李白(lbái)故人西辞黄鹤楼(gùrénxcíhuánghèlóu)，烟花三月下扬州(ynhusnyuèxiàyángzhu)。孤帆远影碧空尽(gfnyunyngbìkngjìn)，唯见长江天际流(wéijiànchángjingtinjìliú)。早发白帝城(zofbáidìchéng)唐(táng)·李白(lbái)朝辞白帝彩云间(zhocíbáidìciyúnjin)，千里江陵一日还(qinljinglíngyrìhái)。两岸猿声啼不住(lingànyuánshngtíbùzhù)，轻舟已过万重山(qngzhuyguòwànchóngshn)。望天门山(wàngtinménshn)唐(táng)·李白(lbái)天门中断楚江开(tinménzhngduànchjingki)，碧水东流至此回(bìshudngliúzhìchuí)。两岸青山相对出(lingànqngshnxingduìch)，孤帆一片日边来(gfnyípiànrìbinlái)。别董大(biédngdà)唐(táng)·高适(goshì)千里黄云白日曛(qinlhuángyúnbáirìxn)，北风吹雁雪纷纷(bifngchuyànxufnfn)。莫愁前路无知已(mòchóuqiánlùwúzhy)，天下谁人不识君(tinxiàshéirénbúshíjn)？绝句(juéjù)唐(táng)·杜甫(dùf)两个黄鹂鸣翠柳(linggèhuánglímíngcuìli)，一行白鹭上青天(yìxíngbáilùshàngqngtin)。窗含西岭千秋雪(chunghánxlngqinqixu)，门泊东吴万里船(ménbódngwúwànlchuán)。江畔独步寻花(jingpàndúbùxúnhu)其五(qíw)唐(táng)·杜甫(dùf)黄师塔前江水东(huángshtqiánjingshudng)，春光懒困倚微风(chngunglnkùnywifng)。桃花一簇开无主(táohuycùkiwúzh)，可爱深红爱浅红(kàishnhóngàiqinhóng)？江雪(jingxu)唐(táng)·柳宗元(lizngyuán)千山鸟飞绝(qinshnniofijué)，万径人踪灭(wànjìngrénzngmiè)。孤舟蓑笠翁(gzhusulìwng)，独钓寒江雪(dúdiàohánjingxu)。游子吟(yóuzyín)唐(táng)·孟郊(mèngjio)慈母手中线(címshuzhngxiàn)，游子身上衣(yóuzshnshàngy)。临行密密缝(línxíngmìmìfeng)，意恐迟迟归(yìkngchíchígu)。谁言寸草心(shuíyáncùncoxn)，报得三春晖(bàodésnchnhu)。山行(shnxíng)唐(táng)·杜牧(dùmù)远上寒山石径斜(yunshànghánshnshíjìngxié)，白云深处有人家(báiyúnshnchùyurénji)。停车坐爱枫林晚(tíngchzuòàifnglínwn)，霜叶红于二月花(shungyèhóngyúèryuèhu)。清明(qngmíng)唐(táng)·杜牧(dùmù)清明时节雨纷纷(qngmíngshíjiéyfnfn)，路上行人欲断魂(lùshangxíngrényùduànhún)。借问酒家何处有(jièwènjijihéchùyu)，牧童遥指杏花村(mùtóngyáozhxìnghucn)。早春呈水部张十八员外(zochnchéngshubùzhngshíby)唐(táng)·韩愈(hányù)天街小雨润如酥(tinjixioyrùnrús)，草色遥看近却无(cosèyáokànjìnquèwú)。最是一年春好处(zuìshìyniánchnhochu)，绝胜烟柳满皇都(juéshèngynlimnhuángdu)。渔歌子(yúgz)唐(táng)·张志和(zhngzhìhé)西塞山前白鹭飞(xsishnqiánbáilùfi)，桃花流水鳜鱼肥(táohuliúshuguìyúféi)。青箬笠(qngruòlì)，绿蓑衣(lsuy)，斜风细雨不须归(xiéfngxìybúxgu)。望洞庭(wàngdòngtíng)唐(táng)·刘禹锡(liúyx)湖光秋月两相和(húgungqiyuèlingxinghé)，潭面无风镜未磨(tánmiànwúfngjìngwèimó)。遥望洞庭山水色(yáowàngdòngtíngshnshusè)，白银盘里一青螺(báiyínpánlyqngluó)。浪淘沙(làngtáosh)唐(táng)·刘禹锡(liúyx)九曲黄河万里沙(jiqhuánghéwànlsh)，浪淘风簸自天涯(làngtáofngbòzìtinyá)。如(rú)今(jn)直(zhí)上(shàng)银(yín)河(hé)去(qù)，同(tong)到(dào)牵(qin)牛(niú)织(zh)女(n)家(ji)。枫桥夜泊(fngqiáoyèbó)唐(táng)·张继(zhngjì)月落乌啼霜满天(yuèluòwtíshungmntin)，江枫渔火对愁眠(jingfngyúhuduìchóumián)。姑苏城外寒山寺(gschéngwàihánshnsì)，夜半钟声到客船(yèbànzhngshngdàokèchuán)。滁州西涧(chúzhuxjiàn)唐(táng)·韦应物(wéiyìngwù)独怜幽草涧边生(dúliányucojiànbinshng)，上有黄鹂深树鸣(shàngyuhuánglíshnshùmíng)。春潮带雨晚来急(chncháodàiywnláijí)，野渡无人舟自横(ydùwúrénzhuzìhéng)。塞下曲(sixiàq)唐(táng)·卢纶(lúlún)月黑雁飞高(yuèhiyànfigo)，单于夜遁逃(dnyúyèdùntáo)。欲将轻骑逐(yùjingqngqízhú)，大雪满弓刀(dàxumngngdo)。赋得古原草送别(fùdégyuáncosòngbié)唐(táng)·白居易(báijyì)离离原上草(lílíyuánshàngco)，一岁一枯荣(ysuìykróng)。野火烧不尽(yhushobújìn)，春风吹又生(chnfngchuyòushng)。远芳侵古道(yunfngqngdào)，晴翠接荒城(qíngcuìjihungchéng)。又送王孙去(yòusòngwángsnqù)，萋萋满别情(qqmnbiéqíng)。池上(chíshàng)唐(táng)·白居易(báijyì)小娃撑小艇(xiowáchngxiotng)，偷采白莲回(tucibáiliánhuí)。不解藏踪迹(bùjicángzngjì)，浮萍一道开(fúpíngyídàoki)。忆江南(yìjingnán)唐(táng)·白居易(báijyì)江南好(jingnánho)，风景旧曾谙(fngjngjiùcéngn)。日出江花红胜火(rìchjinghuhóngshènghu)，春来江水绿如蓝(chnláijingshulrúlán)，能不忆江南(néngbúyìjingnán)？小儿垂钓(xioérchuídiào)唐(táng)·胡令能(húlìngnéng)蓬头稚子学垂纶(péngtóuzhìzxuéchuílún)，侧坐莓苔草映身(cèzuòméitáicoyìngshn)。路人借问遥招手(lùrénjièwènyáozhoshu)，怕得鱼惊不应人(pàdéyújngbúyngrén)。寻隐者不遇(xúnynzhbùyù)唐(táng)·贾岛(jido)松下问童子(sngxiàwèntóngz)，言师采药去(yánshciyàoqù)。只在此山中(zhzàicshnzhng)，云深不知处(yúnshnbúzhchù)。江南春(jingnánchn)唐(táng)·杜牧(dùmù)千里莺啼绿映红(qinlyngtílyìnghóng)，水村山郭酒旗风(shucnshngujiqífng)。南朝四百八十寺(náncháosìbibshísì)，多少楼台烟雨中(dusholóutáiynyzhng)。蜂(fng)唐(táng)·罗隐(luóyn)不论平地与山尖(búlùnpíngdìyshnjin)，无限风光尽被占(wúxiànfnggungjìnbèizhàn)。采得百花成蜜后(cidébihuchéngmìhòu)，为谁辛苦为谁甜(wéishuíxnkwéishuítián)。江上渔者(jingshàngyúzh)宋(sòng)·范仲淹(fànzhòngyn)江上往来人(jingshàngwngláirén)，但爱鲈鱼美(dànàilúyúmi)。君看一叶舟(jnkànyyèzhu)，出没风波里(chmòfngbl)。夏日绝句(xiàrìjuéjù)宋(sòng)·李清照(lqngzhào)生当作人杰(shngdngzuòrénjié)，死亦为鬼雄(syìwéiguxióng)。至今思项羽(zhìjnsxiàngy)，不肯过江东(bùknguòjingdng)。元日(yuánrì)宋(sòng)·王安石(wángnshí)爆竹声中一岁除(bàozhúshngzhngysuìchú)，春风送暖入屠苏(chnfngsòngnunrùtús)。千门万户曈曈日(qinménwànhùtóngtóngrì)，总把新桃换旧符(zngbxntáohuànjiùfú)。泊船瓜洲(bóchuánguzhu)宋(sòng)·王安石(wángnshí)京口瓜洲一水间(jngkuguzhuyshujin)，钟山只隔数重山(zhngshnzhgéshùzhòngshn)。春风又绿江南岸(chnfngyòuljingnánàn)，明月何时照我还(míngyuèhéshízhàowhái)。书湖阴先生壁(shhúynxinshngbì)宋(sòng)·王安石(wángnshí)茅檐长扫净无苔(máoyánzhngsojìngwútái)，花木成畦手自栽(humùchéngqíshuzìzi)。一水护田将绿绕(yshuhùtiánjinglrào)，两山排闼送青来(lingshnpáitàsòngqnglái)。六月二十七日望湖楼醉书(liùyuèèrshíqrìwànghúlóuzuìsh)宋(sòng)·苏轼(sshì)黑云翻墨未遮山(hiyúnfnmòwèizhshn)，白雨跳珠乱入船(báiytiàozhluànrùchuán)。卷地风来忽吹散(jundìfngláihchusàn)，望湖楼下水如天(wànghúlóuxiàshurútin)。饮湖上初睛后雨(ynhúshàngchjnghòuy)宋(sòng)·苏轼(sshì)水光潋滟睛方好(shugungliànyànjngfngho)，山色空蒙雨亦奇(shnsèkngméngyyìqí)。欲把西湖比西子(yùbxhúbxz)，淡妆浓抹总相宜(dànzhungnóngmzngxingyí)。惠崇春江晓景(huìchóngchnjingxiojng)宋(sòng)·苏轼(sshì)竹外桃花三两枝(zhúwàitáohusnlingzh)，春江水暖鸭先知(chnjingshununyxinzh)。蒌蒿满地芦芽短(lóuhomndìlúyádun)，正是河豚欲上时(zhèngshìhétúnyùshàngshí)。题西林壁(tíxlínbì)宋(sòng)·苏轼(sshì)横看成岭侧成峰(héngkànchénglngcèchéngfng)，远近高低各不同(yunjìngodgèbùtóng)。不识庐山真面目(búshílúshnzhnmiànmù)，只缘身在此山中(zhyuánshnzàicshnzhng)。三衢道中(snqúdàozhng)宋(sòng)·曾几(céngj)梅子黄时日日晴(méizihuángshírìrìqíng)，小溪泛尽却山行(xioxfànjìnquèshnxíng)。绿阴不减来时路(lynbújinláishílù)，添得黄鹂四五声(tindéhuánglísìwshng)。示儿(shìér)宋(sòng)·陆游(lùyou)死去元知万事空(sqùyuánzhwànshìkng)，但悲不见九州同(dànbibújiànjizhutong)。王师北定中原日(wángshbidìngzhngyuánrì)，家祭无忘告乃翁(jijìwúwànggàoniwng)。秋夜将晓篱门迎凉有感(qiyèjingxiolíményíngliángy)宋(sòng)·陆游(lùyou)三万里河东入海(snwànlhédngrùhi)，五千仞岳上摩天(wqinrènyuèshàngmótin)。遗民泪尽胡尘里(yímínlèijìnhúchénl)，南望王师又一年(nánwàngwángshyòuynián)。四时田园杂兴(sìshítiányuánzáxìng)(其一(qíy)宋(sòng)·范成大(fànchéngdà)昼出耘田夜绩麻(zhòuchyúntiányèjìmá)，村庄儿女各当家(cnzhungérngèdngji)。童孙未解供耕织(tóngsnwèijigònggngzhì)，也傍桑阴学种瓜(ybàngsngynxuézhnggu)。四时田园杂兴(sìshítiányuánzáxìng)(其二(qíèr)宋(sòng)·范成大(fànchéngdà)梅子金黄杏子肥(méizijnhuángxìngzféi)，麦花雪白菜花稀(màihuxubáicàihux)。日长篱落无人过(rìzhnglíluòwúrénguò)，唯有蜻蜓蛱蝶飞(wéiyuqngtíngjiádiéfi)。小池(xiochí)宋(sòng)·杨万里(yángwànl)泉眼无声惜细流(quánynwúshngxxìliú)，树阴照水爱晴柔(shùynzhàoshuàiqíngróu)。小荷才露尖尖角(xiohécáilòujinjinjio)，早有蜻蜓立上头(zoyuqngtínglìshàngtóu)。晓出净慈寺送林子方(xiochjìngcísìsònglínzfng)宋(sòng)·杨万里(yángwànl)毕竟西湖六月中(bìjìngxhúliùyuèzhng)，风光不与四时同(fnggungbúysìshítong)。接天莲叶无穷碧(jitinliányèwúqióngbì)，映曰荷花别样红(yìngyuhéhubiéyànghóng)。春日(chnrì)宋(sòng)·朱熹(zhx)胜日寻芳泗水滨(shèngrìxúnfngsìshubn)，无边光景一时新(wúbingungjngyìshíxn)。等闲识得东风面(dngxiánshídédngfngmiàn)，万紫千红总是春(wànzqinhóngzngshìchn)。题临安邸(tílínnd)宋(sòng)·林升(línshng)山外青山楼外楼(shnwàiqngshnlóuwàilóu)，西湖歌舞几时休(xhúgwjshíxi)？暖风熏得游人醉(nunfngxndéyóurénzuì)，直把杭州作汴州(zhíbhángzhuzuòbiànzhu)。游园不值(yóuyuánbùzhí)宋(sòng)·叶绍翁(yèshàowng)应怜屐齿印苍苔(yìngliánjchyìncngtái)，小扣柴扉久不开(xiokòucháifijibúki)。春色满园关不住(chnsèmnyuángunbùzhù)，一枝红杏出墙来(yzhhóngxìngchqiánglái)。观书有感(gunshyugn)宋(sòng)·朱熹(zhx)半亩方塘一鉴开(bànmfngtángyjiànki)，天光云影共徘徊(tingungyúnynggòngpáihuái)。问渠那得清如许(wènqúnàdéqngrúx)？为有源头活水来(wéiyuyuántóuhuóshulái)。乡村四月(xingcnsìyuè)宋(sòng)·翁卷(wngjun)绿遍山原白满川(lbiànshnyuánbáimnchun)，子规声里雨如烟(zgushnglyrúyn)。乡村四月闲人少(xingcnsìyuèxiánrénsho)，才了蚕桑又插田(cáilecánsngyòuchtián)。墨梅(mòméi)元(yuán)·王冕(wángmin)我家洗砚池头树(wjixyànchítóushù)，朵朵花开淡墨痕(duduhukidànmòhén)。不要人夸好颜色(búyàorénkuhoyánsè)，只留清气满乾坤(zhliúqngqìmnqiánkn)。石灰吟(shíhuyín)明(míng)·于谦(yúqin)千锤万凿出深山(qinchuíwànzáochshnshn)，烈火焚烧若等闲(lièhufénshoruòdngxián)。粉身碎骨全不怕(fnshnsuìgquánbúpà)，要留清白在人间(yàoliúqngbáizàirénjin)。己亥杂诗(jhàizásh)清(qng)·龚自珍(gngzìzhn)九州生气恃风雷(jizhushngqìshìfngléi)，万马齐喑究可哀(wànmqíynjiki)。我劝天公重抖擞(wquàntingngzhòngdusu)，不拘一格降人才(bùjyìgéjiàngréncái)。村居(cnj)清(qng)·高鼎(godng)草长莺飞二月天(cozhngyngfièryuètin)，拂堤杨柳醉春烟(fúdyánglizuìchnyn)。儿童散学归来(értóngsànxuégulái)早(zo)，忙趁东风放纸鸢(mángchèndngfngfàngzhyun)。所见(sujiàn)清(qng)·袁枚(yuánméi)牧童骑黄牛(mùtóngjìhuángniú)，歌声振林樾(gshngzhènlínyuè)。意欲捕鸣蝉(yìyùbmíngchán)，忽然闭口立(hránbìkulì)。竹石(zhúshí)清(qng)·郑燮(zhèngxiè)咬定青山不放松(yodìngqngshnbùfàngsng)，立根原在破岩中(lìgnyuánzàipòyánzhng)。千(qin)磨(mó)万(wàn)击(j)还(hái)坚(jin)劲(jìn)，任(rèn)尔(r)东(dng)西(x)南(nán)北(bi)风(fng)。关(gun)雎(j)(节(jié)选(xun)关(gun)关(gun)雎(j)鸠(ji)，在河之洲(zàihézhzhu)。窈窕淑女(yotioshn)，君子好逑(jnzhoqiú)。参差荇菜(cncxìngcài)，左右流之(zuyòuliúzh)。窈窕淑女(yotioshn)，寤寐求之(wùmèiqiúzh)。兼葭(jinji)(节选(jiéxun)蒹葭苍苍(jinjicngcng)，白露为霜(báilùwéishung)。所谓伊人(suwèiyrén)，在水一方(zàishuyfng)。溯洄从之(sùhuícóngzh)，道阻且长(dàozqicháng)。溯游从之(sùyoucóngzh)，宛在水中央(wnzàishuzhngyng)。观沧海(guncnghi)两汉(linghàn)·曹操(cáoco)东临碣石(dnglínjiéshí)，以观沧海(yguncnghi)。水何澹澹(shuhédàndàn)，山岛竦峙(shndosngzhì)。树木丛生(shùmùcóngshng)，百草丰茂(bicofngmào)。秋风萧瑟(qifngxiosè)，洪波涌起(hóngbyngq)。日月之行(rìyuèzhxíng)，若出其中(ruòchqízhng)；星汉灿烂(xnghàncànlàn)，若出其里(ruòchqíl)。幸甚至哉(xìngshènzhìzi)，歌以咏志(gyyngzhì)。饮酒(ynji)东晋(dngjìn)·陶渊明(táoyunmíng)结庐在人境(jiélúzàirénjìng)，而无车马喧(érwúchmxun)。问君何能尔(wènjnhénéngr)？心远地自偏(xnyundìzìpin)。采菊东篱下(cijúdnglíxià)，悠然见南山(yuránjiànnánshn)。山气日夕佳(shnqìrìxji)，飞鸟相与还(finioxingyhái)。此中有真意(czhngyuzhnyì)，欲辨已忘言(yùbiànywàngyán)。十五从军征(shíwcóngjnzhng)十五从军征(shíwcóngjnzhng)，八十始得归(bshíshdégu)。道逢乡里人(dàoféngxinglrén):“家中有阿谁(jizhngyushuí)？”“遥看是君家(yáokànshìjnji)，松柏冢累累(sngbizhngléiléi)。”兔从狗窦入(tùcónggudòurù)，雉从架上飞(zhìcóngjiàshàngfi)。中庭生旅谷(zhngtíngshnglg)，井上生旅葵(jngshàngshnglkuí)。舂谷持作饭(chnggchízuòfàn)，采葵持作羹(cikuíchízuògng)。羹饭一时熟(gngfànyìshíshú)，不知贻阿谁(búzhyíshuí)？出门东向看(chm